فرهنگ کراوات و استفاده آن از نظر اسلامی

پژوهشگر انگلیسی، نوئل مالکوم در کتاب خود به اسم "تاریخچه مختصر بوسنی" مطالعه ذی‌قیمتی در مورد روابط ایرانیان و گذشته اقوام یوگوسلاوی سابق انجام داده است.

به گزارش سه نسل، وی در این کتاب می‌نویسد: "واژه کراوات، یا هراوات (Hravat) در زبان صربی" ریشه در این زبان ندارد. این واژه از شبیه به نامی ایرانی ‌است که که در لوحی سنگی در ناحیه یونانی‌نشین جنوب روسیه یافته شده است. ریشه آن نام، خراوات ("Khoravat") در اوستا به معنای "دوستانه" است.

مطالعات تاریخی نشان می‌دهد که نژاد فعلی کرواسی، کرواتها، از ۱۷۰۰ سال پیش شروع به مهاجرات از سرزمین مادریشان، ایران به سمت کرواسی، صربستان و بوسنی مهاجرت نموده‌اند. احتمالاً علت این مهاجرت سرکوب مومنین به آئین مانوی در دوران ساسانیان بوده است. بر مبنای اسناد قدیمی، اقوام صرب و کروات دارای اصلیت ایرانی هستند که بعدها به اقوام اسلاو ملحق شده‌اند. نوئل مالکوم معتقد است که تئوری‌های جدید در این زمینه با شواهد تاریخی مطابقت دارد. برخی از تئوریسین‌های ملی‌گرای کروات، ترجیح می‌دهند که اصلیت خود را با ایرانیان مرتبط سازند تا همسایگان اسلاو خود. چنین تئوری‌هایی خصوصاً در زمان جنگ جهانی دوم، در هنگامی که نژاد ایرانیان در طبقه‌بندی نژادها از سوی آلمانیان بالاتر از نژاد اسلاو قرار گرفت، تقویت شد.موافقان طرح گردآوری کراوات برای تایید آن از مواردی چون ترویج غرب یا حتی استفاده از نماد مسیحیت نام می برند و البته این موضوع هم با مخالفت هایی مواجه شده است تا جایی که برخی منتقدان به استفاده از لباس هایی رایج چون کت و شلوار و حتی یونیفرم نیروی انتظامی اشاره کرده و آنها را نیز وارداتی از غرب می دانند و البته برای رد نماد مسیحیت هم به کشیشانی اشاره می کنند که با این که مبلغ دین مسیح هستند، هرگز از کراوات استفاده نکرده و نمی کنند.

منابع دیگر کراوات را از کلمه ترکی (kyrabacs) و یا کلمه مجارستانی (korbacs)، مشتق می دانند، که هر دو به معنای “شلاق” و یا “شی طولانی، بلند و باریک” می باشند. عده ای دیگر از پژوهشگران به ریشه ی پارسی و ایرانی آن اعتقاد داشته و کراوات را یکی از پوشش های ایرانی می دانند، که از کلمه «کوئرس» گرفته شده است. برای اثبات این نظریه نیز مدارک متعددی بر شمردند. از جمله این مدارک، اوستا کتاب دینی ایرانیان باستان می باشد که در آن ضمن ذکر دوازده چیز که مرد جنگی به آنها نیازمند است از «کُئِرِس» نام برده شده است. کوئرس جزء هشتمین لوازم جنگ جویان ایرانی در عهد باستان بوده که در واقع از واژه «کُئِرِت» گرفته شده، و در زبان پهلوی به آن گریوپان می‌گفتند. «کُئِرِت» به صورت پارچه ای پهن و پیش سینه ای بود که توسط پادشاهان و بزرگان سپاه استفاده می شد. همچنین با نگاهی به تصاویر نقاشی شده از شاهان صفوی می توان دریافت که این پیش سینه تا دوره صفویه و بعد از آن نیز مرسوم بوده است.

نظرات مختلفی درباره استفاده از کراوات در میان مردم و به ویژه آقایان وجود دارد. برخی معتقدند با استفاده از کراوات در مراسم رسمی خوش تیپ تر می شوند و می توانند با اعتماد به نفس بیشتری در جمع ظاهر شوند، برخی دیگر هم اگر در تمام عمر خود از کراوات استفاده نکرده باشند، حاضر نمی شوند شب دامادی خود را بدون بستن کراوات سپری کنند تا مبادا در میان دوست و آشنا متهم به بی سلیقگی شوند. به هر حال این نوع پوشش که نمادی از کشورهای غربی است. خواسته یا ناخواسته و گاهی هم شاید از سر اجبار توسط برخی از آقایان استفاده می شود بدون هیچگونه قضاوتی در این خصوص سراغ حجت الاسلام علی سرلک رفته ایم و گفت وگوی کوتاهی درباره دلایل منع استفاده از کراوات در استفتائات و فتواهای مراجع معظم تقلید انجام داده ایم.

آیا کروات بستن جایز است؟

اگر کروات شعار غیرمسلمین حساب شود جایز نیست و اگر شعار نباشد اشکال ندارد

ســوال: آیا در مجالس عروسى یا میهمانیهاى خصوصى، زدن کراوات براى آقایان جایز است؟  √ پاسخ: به طور کلى، پوشیدن کراوات و دیگر لباسهایى که پوشش و زیّ غیر مسلمانان محسوب مى‏شود و استفاده از آن منجر به ترویج فرهنگ منحط و معاند غربى مى‏شود، جایز نیست